تحقیق بررسی هنر قلمكاري

هنر قلمكاري يكي از هنرهاي اصيل در صنايع دستي اين مرز و بوم به شمار مي رود كه قدمتي چند ساله در سرزمين ايران دارد.
اصفهان يكي از مهمترين مراكز اين هنر است كه هنرمندانش از دير باز با اين هنر آشنا بوده اند.
سازمان
علمي فرهنگي ملل متحد (يونسكو) به تازگي به منظور ارج نهادن به اين هنر
ايراني و تقدير از تعالي آن در نزد هنرمندان، مهر اصالت آن را در اصفهان به
يكي از هنرمندان اين فن اعطا كرد.
* تاريخچه قلمكار
قلمكارسازي از پيشه‌هاي كهن و قديمي ايران است كه قرنها در اوج شهرت بوده است.
اين
هنر به همراه نقاشي روي پارچه از دوره مغولها در ايران مرسوم شد و به همين
دليل است كه در دوره فوق به علت حمايت و پشتيباني خوانين مغولي پارچه‌هاي
منقوش و چيني در بازارهاي ايران فروش فوق‌العاده‌اي پيدا كرده بود.
ايرانيان
نيز براي رقابت با چيني‌ها دست به ابتكاراتي زدند كه از آن جمله ابداع
نقاشي به روي پارچه يا به اصطلاح پارچه‌هاي قلمكار است.
در دوره صفويه
اين هنر گسترش يافت. در حقيقت مي‌توان گفت دوره پررونق اين صنعت از زمان
صفويه شروع و به اواسط عصر قاجاريه ختم گرديد.
در زمان صفويه بيشتر لباسهاي مردانه و زنانه از پارچه‌هاي قلمكار تهيه مي گرديد و اين پارچه‌ها در آن زمان شهرت فراوان داشت.
يك نوع قلمكار با طرح و نقش خاص خود به نام دلگه جهت لباس مردانه و زنانه تهيه مي‌شد.
از ديگر انواع قديمي قلمكار مي‌توان خمرها ي زريا اكليلي، جيگرنات قرمز و جيگرنات بنفش را نام برد.
تلاش
پيگير صنعتگران قلمكارساز و استقبالي كه از آن مي‌شد موجب ازدياد تقاضا
براي اين‌گونه پارچه‌هاي نقش دار شد و چون عرضه محدود بود، صنعتگران را به
چاره انديشي و پيدا كردن راه حل جهت عرضه بيشتر با همان كيفيت هنري
واداشت…